12 belangrijke oorzaken van bedreigde diersoorten

Als een diersoort wordt vermeld als bedreigde, het geeft aan dat de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) heeft het als bijna uitgestorven geclassificeerd.

Dit geeft aan dat een aanzienlijk deel van het verspreidingsgebied van de soort al met uitsterven is verloren gegaan en dat het geboortecijfer lager is dan het uitstervingspercentage. Maar wat zijn de oorzaken van bedreigde diersoorten?

Zoals je misschien wel kunt raden, zijn mensen betrokken bij een flink aantal van de belangrijkste redenen die ertoe leiden dat een soort in gevaar komt. Dat is de reden dat steeds meer planten- en diersoorten tegenwoordig met uitsterven bedreigd worden. In werkelijkheid vormt de menselijke aantasting van de habitats van bedreigde diersoorten de grootste bedreiging voor deze soorten.

Gelukkig zijn de mondiale natuurbeschermingsinitiatieven erop gericht deze bedreigde soorten te helpen hun afnemende aantallen weer nieuw leven in te blazen door middel van een reeks humanitaire maatregelen, zoals het terugdringen van illegale stroperij, het stoppen van vervuiling en de aantasting van habitats, en het beperken van de introductie van exotische soorten in nieuw gecreëerde habitats.

Oorzaken van bedreigde diersoorten

Hier zijn 12 veelvoorkomende oorzaken van bedreigde diersoorten en wat u kunt doen om te helpen.

• Verlies van leefomgeving
• Invasive Species
• Dier-menselijk conflict
• Overexploitatie van hulpbronnen
• Ziekte
• Verontreiniging
• Zeer gespecialiseerde soorten
• Variabiliteit in genetica
• Kleine populaties
• Laag geboortecijfer
• Klimaatverandering
• Natuurlijke oorzaken

1. Verlies van habitat

Een van de grootste gevaren voor dieren in het wild, inclusief zowel planten als dieren, is verlies van woongebied. De aantasting van leefgebied maakt veel soorten kwetsbaar voor uitsterven.

Menselijke activiteit is vaak de oorzaak van habitatverlies of fragmentatie, wat de verdeling van grote landgebieden in kleinere, discontinue omgevingen inhoudt.
Met een toenemende menselijke bevolking ontstaat er een vraag naar meer land voor infrastructuur, gewassen en woningen.

Dit leidt tot de vernietiging of fragmentatie van bossen, wetlands, graslanden en andere natuurlijke habitats, waardoor veel soorten een geschikte plek worden ontnomen om te leven. Een van de belangrijkste redenen voor verlies van leefgebied is ontbossing of de vernietiging van bossen.

Uit onderzoek is gebleken dat dit komt door mijnbouw, landbouw, verstedelijking en ontbossinghebben mensen 75% van het landoppervlak van de planeet veranderd. Dit is een van de belangrijkste oorzaken geweest van de afname van de biodiversiteit.

2. Invasieve soorten

De introductie van nieuwe soorten leidt tot ernstige zorgen voor zowel de fauna als de flora. Een invasieve soorten kan een ecosysteem snel overnemen als het wordt geïntroduceerd zonder enige natuurlijke vijanden of concurrentie.

Hoewel inheemse soorten al eeuwenlang in een bepaalde biologische omgeving leven, zijn ze mogelijk niet in staat om te gaan met soorten die met hen nauw concurreren om voedsel. Als gevolg hiervan hebben invasieve soorten vaak een roofzuchtig of concurrentievoordeel ten opzichte van inheemse soorten.

In wezen hebben noch inheemse soorten, noch invasieve soorten een natuurlijke verdediging tegen elkaar ontwikkeld. De Galápagos-schildpad is een soort die met uitsterven wordt bedreigd als gevolg van zowel concurrentie als predatie. In de 20e eeuw werden niet-inheemse geiten naar de Galápagoseilanden gebracht.

De voedselvoorraad van de schildpadden werd door deze geiten verslonden, waardoor de schildpaddenpopulatie snel afnam. De schildpadden werden gedwongen hun natuurlijke voedselgebieden te verlaten omdat ze zichzelf niet konden verdedigen of het buitensporige aantal geiten op het eiland onder controle konden houden.

Uiteraard neemt het risico dat binnendringende soorten vormen voor de inheemse, bedreigde soorten die dat ecosysteem hun thuis noemen, toe met de ecologische omvang.

3. Conflicten tussen dieren en mensen

De status van een diersoort als bedreigd of bedreigd houdt rechtstreeks verband met overbejaging. Talloze soorten zijn uitgestorven als gevolg van de jacht en andere methoden van mens-dierconflicten. 

De afgelopen eeuw is het aantal tijgers wereldwijd bijvoorbeeld met 97% afgenomen. Maar één specifieke tijgersoort is al uitgestorven.

Voordat de Kaspische tijger, ook wel de Perzische tijger genoemd, in de jaren zeventig uitstierf, was hij een van de grootste grote katachtigen ter wereld. Kaspische tijgers, die zich vooral in Turkije, Iran, Irak en Centraal-Azië bevonden, werden vaak bejaagd en ondervonden verlies van leefgebied als gevolg van menselijke nederzettingen.

Neushoorns en olifanten die worden gestroopt vanwege hun ivoren slagtanden behoren tot de andere wezens die in gevaar zijn. Stropen heeft de afgelopen tien jaar het leven geëist van 9,885 Afrikaanse neushoorns.

Bovendien zijn de haaienpopulaties de afgelopen 50 jaar met 71% afgenomen in termen van vlees, leverolie en vinnen. 391 haaiensoorten zijn door de IUCN geclassificeerd als ernstig bedreigd, bedreigd of bedreigd, wat neerkomt op 32%.

4. Overexploitatie van hulpbronnen

Een andere factor die bijdraagt ​​aan het uitsterven van soorten is overexploitatie of overbevissing van hulpbronnen. Overmatig gebruik van niet-hernieuwbare hulpbronnen heeft het potentieel om te resulteren in hun volledige uitputting.

Uiteraard zijn veel diersoorten afhankelijk van natuurlijke hulpbronnen voor zowel een levensvatbare voedselbron als een leefgebied. Deze materialen kunnen anderen in gevaar brengen als ze snel afbreken.

Overmatig gebruik van natuurlijke hulpbronnen heeft ook schadelijke gevolgen voor mensen. Veel plantensoorten die als bedreigd of ernstig bedreigd zijn geclassificeerd, zijn ook zeer gewilde medicinale soorten.

Volgens de IUCN behoren de Pacifische en Chinese taxus tot de taxusbomen waarvan de populaties afnemen als gevolg van overbevissing. Deze plantensoort heeft een slechte voortplantingssnelheid en een langzame kiemperiode van één tot twee jaar, waardoor herstel moeilijk is.

Een belangrijke medicinale plant voor de synthese van taxol is de taxusboomsoort. De schors van de Pacifische taxus is de bron van het medicijn taxol, dat wordt gebruikt voor de behandeling van eierstok-, long- en borstkanker. Als taxusbomen voor onbepaalde tijd zouden worden gebruikt, kunnen kankerpatiënten zwaar lijden als ze verdwijnen.

5. Ziekte

Zowel mensen als dieren sterven aan ziekten. In het Lossi Sanctuary doodde het Ebola-virus tussen 5,000 en 2002 2003 extreem bedreigde westerse gorilla’s. In het Odzala-Kokoua National Park eiste het virus tussen 300 en 2003 het leven van nog eens 2004 gorilla’s.

Begin jaren 2000 heeft een dodelijke schimmel dertig verschillende soorten amfibieën in Panama uitgeroeid. In Noord-Amerika zijn zes miljoen vleermuizen gedood en veel soorten staan ​​op de rand van uitsterven door een dodelijke schimmel die zijn oorsprong vindt in Europa en onschadelijk is voor vleermuizen.

Geschat wordt dat het ‘witte-neussyndroom’ verantwoordelijk is voor de daling van 99 procent in de populaties van noordelijke grootoorvleermuizen.

Het was een schimmelziekteverwekker die onbedoeld vanuit Azië het land werd binnengebracht en die de Amerikaanse kastanjeboom wegvaagde, het honderd meter hoge hardhout dat ooit in de miljarden in de oostelijke bossen van de Verenigde Staten telde, en een belangrijke voedselbron voor een verscheidenheid aan wilde dieren.

De Amerikaanse kastanjeboom miste de inherente resistentie van de schimmel, omdat hij zich had ontwikkeld in omgevingen zonder de schimmel. Er wordt momenteel onderzoek gedaan naar de productie van een hybride kastanjevariëteit die een Amerikaanse kastanjevariëteit kruist met een Chinese kastanjevariëteit die resistent is tegen de kastanjeschimmel.

6. Vervuiling

Afgezien van de duidelijke fysieke inbreuk, menselijke uitbreiding van dierenhabitats vervuilt de omgeving met pesticiden, aardolieproducten en andere stoffen, waardoor de enige betrouwbare voedselbronnen van lokale planten en dieren worden vernietigd.

Sommige soorten gaan daardoor volledig verloren, terwijl andere naar plaatsen worden gedwongen waar ze geen voedsel of onderdak kunnen vinden. Erger nog, wanneer één dierpopulatie afneemt, heeft dit gevolgen voor talloze andere soorten binnen de voedselketen, waardoor de kans groter wordt dat de populatie van meerdere soorten afneemt.

Op basis van onderzoek, 48 van de 494 ernstig bedreigde diersoorten zullen naar verwachting blijven afnemen als gevolg van afval, energievervuiling, afvloeiing van de landbouw en overstroming van afvalwater. Het aantal zeeschildpadden loopt bijvoorbeeld gevaar als gevolg van vervuiling van de oceaan.

Volgens recente onderzoeken heeft een zeeschildpad die veertien stukjes plastic eet, een kans van 14% om te sterven. Talloze diersoorten worden met uitsterven bedreigd als gevolg van de jaarlijkse 50 miljoen ton plastic afval die in de oceaan terechtkomt.

7. Zeer gespecialiseerde soorten

Bepaalde soorten hebben een bijzonder specifiek soort omgeving nodig omdat ze zo gespecialiseerd zijn. Zeer gespecialiseerde soorten lopen gevaar wanneer veranderingen in het milieu optreden als gevolg van de aantasting van hun habitat, klimaatverandering of menselijke activiteiten.

Ze hebben vaak een bepaald soort leefgebied nodig, waardoor het aantal potentiële partners dat ze kunnen hebben wordt beperkt, en inteelt kan resulteren in slechte genetica, ziekte, onvruchtbaarheid en lage sterfte.

Reuzenpanda's en ijsberen zijn twee voorbeelden van uiterst gespecialiseerde dieren. Ondanks dat ze goed op hun omgeving zijn afgestemd, zijn beiden door drastische risico's in gevaar gebracht veranderingen in het milieu.

IJsberen blijven bedreigd, ook al is hun aantal wereldwijd gestegen tot 22,000 à 31,000. Intussen bedraagt ​​het aantal panda’s dat nog in de bamboebossen van Zuidoost-Azië leeft slechts 1,864. Bepaalde zeer gespecialiseerde soorten kunnen evolueren of zich aanpassen aan veranderingen in hun leefgebied, maar andere hebben daar zwaar onder te lijden.

8. Variabiliteit in genetica

Het is waarschijnlijker dat een populatie uitsterft als de genetische variatie minimaal is, omdat deze zich niet kan aanpassen aan veranderende omgevingsomstandigheden. Een ziekte kan bijvoorbeeld een gemeenschap in één klap volledig wegvagen als die groep een gen mist dat hen ertegen resistent maakt.

Bepaalde dieren, zoals de cheetah, hebben een lage genetische variatie, wat hun vermogen beperkt om zich aan te passen aan problemen zoals verlies van leefgebied en overbejaging. Ze zijn ook gevoeliger voor ziekten en de manifestatie van schadelijke genetische afwijkingen vanwege hun slechte genetische diversiteit.

Er is weinig genetische variatie bij koala's. Dit zou de reden kunnen zijn voor hun verhoogde gevoeligheid voor het koala-retrofitvirus en chlamydia. Bovendien kunnen koala's het vanwege hun gevoeligheid moeilijker vinden om zich aan te passen aan veranderingen in het klimaat en de menselijke aantasting van hun leefgebied.

9. Kleine populaties

Bepaalde soorten kunnen kleine initiële populaties hebben. Een bepaalde soort heeft mogelijk niet de kans om te gedijen, vooral als deze zeer gespecialiseerd is en beperkt is tot een specifieke habitat. Hun kansen om in de toekomst te overleven worden daardoor kleiner.

Een voorbeeld van een zeldzame soort is de bruine beer uit de Himalaya, die op grotere hoogten in Centraal-Azië voorkomt. In India wordt slechts 10% van de bruine beren uit de Himalaya aangetroffen in beschermde gebieden.

De twee grootste risico’s voor de soort – verlies van leefgebied en klimaatverandering – zijn niet grondig bestudeerd. Wetenschappers schatten dat tegen 2050 73% van het leefgebied van de bruine beren in de Himalaya zal verdwijnen.

10. Laag geboortecijfer

Er wordt aangenomen dat reproductiesnelheden een natuurlijk middel zijn om het bevolkingsevenwicht te behouden. Bepaalde soorten zijn geen zeer productieve fokkers, en hun nakomelingen kunnen telkens gering zijn. Sommige dieren hebben misschien niet zoveel kansen om zich gedurende hun hele leven voort te planten, omdat het enkele jaren duurt voordat ze geslachtsrijp zijn.

Grotere zoogdieren leven vaak langer en krijgen minder nakomelingen, terwijl kleinere dieren, zoals knaagdieren, een kortere levensduur hebben en meerdere nesten achter elkaar krijgen. Slechts één keer per jaar, gemiddeld twee tot vier dagen in de lente, ovuleren vrouwelijke panda's, de enige keer dat ze zwanger kunnen worden.

Wanneer grote zoogdieren een door de mens veroorzaakte dood ondergaan, duurt het dus langer voordat hun aantal zich herstelt. Zeezoogdieren zijn hiervan een goed voorbeeld, aangezien commerciële exploratie heeft geleid tot een afname van hun populaties.

11. Klimaatverandering

Misschien wel de grootste bedreiging voor bedreigde diersoorten klimaatverandering. Volgens de IUCN lopen 10,967 soorten op de IUCN Rode Lijst van Bedreigde Soorten een groter risico om uit te sterven als gevolg van door de mens veroorzaakte klimaatverandering.

De term ‘klimaatverandering’ beschrijft de langetermijnveranderingen in de weerpatronen van de aarde die veroorzaakt worden door menselijke activiteiten zoals het verbranden van fossiele brandstoffen en ontbossing. Deze verschuivingen hebben effect op ecosystemen en de dieren die daar leven.

Door de klimaatverandering lopen zeeschildpadden bijvoorbeeld het gevaar uit te sterven. De broedgebieden van zeeschildpadden lopen gevaar als gevolg van de stijgende zeespiegel als gevolg van de opwarming van de aarde, wat een daling van de zeeschildpadpopulaties kan veroorzaken.

Bovendien kunnen de eieren van zeeschildpadden eerder uitkomen dan normaal als gevolg van de stijgende watertemperaturen, waardoor de kans op overleving kleiner wordt. Als het klimaatprobleem niet wordt aangepakt, zullen steeds meer wilde dieren kwetsbaar zijn voor de gevolgen ervan en mogelijk uitsterven.

12. Natuurlijke oorzaken

Uiteraard kunnen soorten uitsterven en in gevaar komen zonder menselijk ingrijpen. Een normaal aspect van evolutie is uitsterven.

• Fossiele gegevens tonen aan dat de achteruitgang van veel soorten plaatsvond lang voordat de mens arriveerde. Deze factoren waren onder meer overbevolking, concurrentie, abrupte veranderingen in het klimaat en catastrofale gebeurtenissen zoals aardbevingen en vulkaanuitbarstingen.

Hoe u kunt helpen

Er zijn talloze manieren om bedreigde diersoorten te ondersteunen en de ecologische uitdagingen voor hun overleving te verminderen, waaronder de volgende:

• Het opzetten van een achtertuinhabitat voor inheemse vogels en insecten;
• Goed recyclen en minder plastic afval genereren;
• Het stopzetten van het gebruik van pesticiden en herbiciden die planten en dieren schaden;
• Langzaam rijden om botsingen met dieren te voorkomen; het ondertekenen van petities om soorten wereldwijd te beschermen;
• Het organiseren van of deelnemen aan schoonmaakevenementen voor habitats in uw gemeenschap;
• Fondsen bijdragen aan natuurbehoudsorganisaties die bedreigde dieren beschermen
• Verspreid het bewustzijn over bedreigde planten- en diersoorten.

Alle vormen van leven op aarde, inclusief planten, dieren en kleine wezens, zijn essentieel voor het behoud van een robuust ecosysteem. Mensen en alle andere levende wezens lijden onder de verslechtering van ecosystemen en hun bewoners. Om deze reden is het beschermen van bedreigde diersoorten essentieel voor de toekomst.

Aanbevelingen

• 9 Milieueffecten van de textielindustrie
  .
• 10 Milieueffecten van teerzanden
  .
• 12 Milieueffecten van uraniumwinning
  .
• 14 Milieueffecten van virtuele realiteit
  .
• Impact van slechte weersomstandigheden op het milieu