Hoewel mensen hebben het land op aarde aangepast gedurende duizenden jaren, industrialisatie en groei van de bevolking in de afgelopen 300 jaar, met name de laatste 70, hebben ons gebruik van het land aanzienlijk vergroot en hebben habitats over de hele planeet verstoord.
Aangezien ze worden gekapt voor menselijke consumptie en worden gekapt om plaats te maken voor industriële ontwikkeling, zoals landbouw, huizen, snelwegen en pijpleidingen, de bossen, moerassen, graslanden, meren en andere habitats, blijven verdwijnen. Dit heeft geresulteerd in een aantal belangrijke effecten van habitatverlies.
De verscheidenheid aan leven op deze planeet wordt momenteel het ernstigst bedreigd door vernietiging van leefgebieden. 85% van alle soorten opgenomen in de IUCN's rode Lijst (soorten die formeel zijn geclassificeerd) hebben het als "bedreigd" en "bedreigd".
Een sleutelfactor in de transformatie van natuurlijke habitat in landbouwgrond is de toenemende voedselproductie. Belangrijke natuurlijke habitats zullen vernietigd blijven worden als er geen solide plan is om beschermde land- en mariene gebieden in te stellen.
Inhoudsopgave
Grote gevolgen van habitatverlies
Verminderde biodiversiteit, of de variëteit en rijkdom van verschillende soorten dieren en planten in een bepaalde omgeving, is het belangrijkste gevolg van verlies van woongebied.
De populatie van een dier neemt snel af naarmate het uitsterven nadert wanneer het de habitat of het natuurlijke huis verliest dat het nodig heeft om te overleven. Er wordt gedacht dat tussen de 14,000 en 35,000 soorten met uitsterven worden bedreigd, en de aantasting van het leefgebied is een van de belangrijkste redenen daarvoor.
- Uitsterven van soorten
- Moeilijkheden bij aanpassing
- Veranderd ecosysteem
- Verandering in bodemkwaliteit
- Habitat degradatie
- Verstoring van het onderwatersysteem
- Opwarming van de aarde en klimaatverandering
- Bestuiving en zaadverspreiding
- Klimaatregeling
- Plaag- en ziektebestrijding
- Indirecte effecten
1. Uitsterven van soorten
Voor veel soorten is habitatverlies de belangrijkste factor bijdragen aan hun uitsterven. Dieren zijn zeer intelligente wezens, maar ze kunnen zichzelf niet verdedigen en voor hun jongen zorgen als ze niet in hun normale leefomgeving zijn.
Het land moet waterpas zijn wanneer we het ontginnen om ruimte te maken voor huizen en constructies, zodat de bouw kan beginnen en de constructie stabiel zal zijn. Dit is meestal de reden waarom bulldozers door bossen trekken om bomen te verwijderen en de grond te egaliseren.
Dieren kunnen zich niet snel aanpassen aan zulke ingrijpende veranderingen, die kunnen leiden tot het uitsterven van sommige soorten vanwege de snelheid waarmee dit proces plaatsvindt.
2. Moeilijkheden bij aanpassing
Dieren bewaren voedsel en water als reserve in geval van slecht weer of wanneer hun favoriete voedselbron buiten het seizoen is. Natuurlijke schuilplaatsen zijn vrij vergelijkbaar met menselijke huizen bij slecht weer en bieden beschutting tegen stormen, stortregens of hoge temperaturen.
Wanneer dieren in het wild worden verplaatst, verandert dit hun manier van bestaan volledig. Veel wezens gebruiken hun huizen als toevluchtsoord tegen roofdieren. Bovendien zijn er in het wild tal van manieren om voor jonge dieren te zorgen.
Ze moeten leren jagen en hun voedsel verzamelen, en ze moeten worden beschermd tegen roofdieren die hen kunnen aanvallen terwijl ze weerloos zijn.
3. Veranderd ecosysteem
De natuur gebruikt ecosystemen om een evenwicht te bewaren tussen verschillende soorten en de omgeving. In het wild is alles met elkaar verbonden en wordt het bestuurd door instinct. De kleinste grassprieten tot de grootste bomen hebben allemaal een functie.
Dieren zijn afhankelijk van de omgeving en van elkaar om te overleven. Ze raken vaak verdwaald en verbijsterd als we dit evenwicht verstoren, waardoor ze in gevaar komen. De uiteindelijke gevolgen hiervan zijn de dood en het onvermogen om nageslacht te creëren dat de soort voortzet.
4. Verandering in bodemkwaliteit
Er moet ook rekening worden gehouden met de toestand van de grond. De samenstelling en kwaliteit van de bodem veranderen onmiddellijk, waardoor veel planten de voedingsstoffen en ruimte die ze nodig hebben om te bloeien, worden ontnomen, waardoor veel planten niet kunnen groeien.
Veel planten kunnen zichzelf niet aanzetten om te groeien omdat de aarde zo verdicht is door menselijke activiteit, en als de zaden niet elders worden verspreid, kan de plantensoort volledig uit het gebied verdwijnen.
5. Habitatdegradatie
Als gevolg van het uitgebreide gebruik van land voor industriële landbouw, is afvoer een ander probleem dat bijdraagt aan vervuiling en aantasting van leefgebieden. Voor de landbouw zijn vaak veel meststoffen, insecticiden en andere items met giftige stoffen nodig.
Deze verbindingen werden ooit gebruikt om de groei van gewassen te beschermen en te stimuleren. De giftige stoffen sijpelen uiteindelijk de aarde in en stromen in watermassa's zoals meren, rivieren en oceanen, het vernietigen van zowel het water als de dieren in het wild.
6. Verstoring van het onderwatersysteem
Het feit dat we water overhevelen en de stroom ervan aanpassen aan de menselijke eisen drinkwater en irrigatie voor gewassen ook verstoort onderwatersystemen. Als gevolg van de onbalans worden sommige regio's bijzonder droog, wat schadelijk is voor de onderwaterhabitats en soorten.
7. Opwarming van de aarde en klimaatverandering
We schaden onszelf wanneer we natuurlijke habitats beschadigen omdat het veroorzaakt klimaatverandering en opwarming van de aarde. Naarmate er meer bomen worden gekapt, komt er meer koolstofdioxide vrij in de atmosfeer, wat de opwarming van de aarde versnelt.
Talrijke soorten worden door deze temperatuurverandering weggevaagd, vooral in gebieden waar de veranderingen aanzienlijk zijn. Als gevolg hiervan worden de temperaturen naarmate de tijd verstrijkt warmer en komen er meer broeikasgassen in de atmosfeer.
8. Bestuiving en zaadverspreiding
Bestuiving is noodzakelijk voor de voortplanting van planten in zowel agrarische als wilde omgevingen. Bijen en andere insecten zijn essentieel voor de bestuiving van groenten en fruit, die een belangrijk onderdeel vormen van het menselijke dieet.
Gewasopbrengsten nemen af wanneer de variëteit van deze bestuivers afneemt als gevolg van aantasting van de habitat. In Costa Rica bijvoorbeeld, verhogen angelloze bijen die hun nest alleen in bossen bouwen de productie van koffieboerderijen die dicht bij bospercelen liggen met 20%.
Veel planten zijn ook afhankelijk van dieren, vooral degenen die fruit consumeren, om hun zaden te verspreiden. De plantensoorten die afhankelijk zijn van deze diersoorten kunnen enorm lijden als hun leefgebied wordt vernietigd.
9. Klimaatregulering
De belangrijkste manier waarop biodiversiteit het klimaat beïnvloedt, is door de atmosferische concentratie van koolstofdioxide te beheersen. Het vermogen van bomen om koolstofdioxide op te nemen wordt verminderd door de vernietiging van boshabitats.
De snelheid van koolstofomzetting binnen een plant wordt beïnvloed door de groeisnelheid en houtigheid. Aangezien koolstofvastlegging beperkt is aan de grenzen van bosfragmentatie, zijn landschapspatronen bijzonder cruciaal. Bovendien zijn mariene omgevingen erg belangrijk voor koolstofvastlegging.
10. Pest- en ziektebestrijding
Ongedierte richt zich vaak op bepaalde plantensoorten. Er is meer van een bepaalde variëteit aan planten in het ecosysteem wanneer habitats worden vernietigd en de plantendiversiteit afneemt. Ongedierte kan zich daardoor gemakkelijker verspreiden.
Diversiteit in planten creëert leefgebieden voor een breder scala aan insecten, andere dieren en natuurlijke vijanden van ongedierte. Op locaties waar slechts één gewassoort wordt geteeld, zijn schimmelgerelateerde plantenziekten ernstiger.
11. Indirecte effecten
De productie van menselijk voedsel, kleding en onderdak hangt af van de biodiversiteit van ecosystemen op tal van indirecte manieren. Boeren worden beschermd tegen misoogsten door een grote verscheidenheid aan gewassen.
Door de gevoeligheid van ecosystemen voor invasieve soorten te vergroten en de verscheidenheid aan soorten te verminderen, kunnen habitatvernietiging en -vermindering indirect de gezondheid en het welzijn van de mens schaden.
Wat er gebeurde toen de baars werd geïntroduceerd in Gatun Lake, Panama, dient als een voorbeeld van de impact van invasieve soorten. De prevalentie van malaria nam toe en het aantal roofdieren van muggenlarven nam af als gevolg van de aanwezigheid van zeebaars.
Conclusie
Het begrijpen van de levenscycli en interacties van soorten, evenals het voedsel, water, voedingsstoffen, ruimte en beschutting die nodig zijn om soortenpopulaties te ondersteunen, is cruciaal voor succesvol herstel van habitats.
Land dat open ruimten en ecosystemen met elkaar verbindt, bekend als corridors voor dieren in het wild, kan worden braakgelegd wanneer habitats niet in hun vroegere omvang of toestand kunnen worden hersteld. Hierdoor kunnen dieren overleven in en rond gebieden waar mensen wonen.
Aanbevelingen
- 10 voorbeelden van niet-hernieuwbare hulpbronnen
. - 16 Effecten van vervuiling op de biodiversiteit
. - Voorbeelden van ex-situ en in-situ behoud van biodiversiteit
. - Biodiversiteit hotspots in de wereld
. - 10 banen op instapniveau met diploma milieuwetenschappen
Een gepassioneerde milieuactivist in hart en nieren. Lead contentschrijver bij EnvironmentGo.
Ik streef ernaar om het publiek voor te lichten over het milieu en de problemen ervan.
Het ging altijd al over de natuur, we moeten beschermen, niet vernietigen.