Wat veroorzaakt woestijnvorming in Afrika? 8 belangrijke oorzaken

Wat veroorzaakt woestijnvorming in Afrika.

De 8 belangrijkste oorzaken van woestijnvorming in Afrika zijn

  • Neerslag en het droge seizoen
  • Landbouwmethoden en ontbossing
  • Droogte
  • Bodem erosie
  • bosbranden
  • Onduurzaam gebruik van water
  • Politieke onrust, armoede en honger
  • Klimaatverandering

Aanzienlijke delen van het Afrikaanse continent worden getroffen door woestijnvorming, wat beide schaadt dieren in het wild en lokale bewoners vermogen om zichzelf te onderhouden.

Een gebied van 3,000 mijl in de Sahel-regio van Afrika bevat tien landen en is het gebied dat het meeste risico loopt. De Sahel is het gebied dat ligt tussen de Soedanese savanne en de Sahara.

Door terugkerende droogtes en bodemerosie staat deze regio voortdurend onder druk. Massale migraties zijn onvermijdelijk, aangezien het maar een paar jaar duurt voordat een dicht bos verandert in een stofveld. Veel Afrikanen trekken naar het zuiden op zoek naar bouwland.

Enorme milieueffecten van woestijnvorming zijn onder meer verlies van vegetatie en biodiversiteit, voedselonzekerheid, verhoogd risico op zoönotische ziekten (infectieziekten die tussen soorten worden verspreid), zoals COVID-19, verlies van bosareaal en watertekorten veroorzaakt door het opdrogen van watervoerende lagen.

Woestijnvorming in Afrika vandaag

Verwacht wordt dat 60% van de Afrikanen tegen het jaar 2022 in aride, semi-aride, droge subvochtige en hyperaride gebieden zal leven. De Sahel blijft internationaal en op het Afrikaanse continent de meest blootgestelde en getroffen regio.

Vanwege het buitengewoon droge land is het voor mensen vrij moeilijk om te werken en in hun levensonderhoud te voorzien. Regionale rampen- en stabilisatiespecialist met Convoy of Hope, Bryan Burr, verklaarde dat het jaar moeilijk was geweest.

Droogte na droogte. Huisdieren gaan dood. Gewassen breiden niet uit. Wat ze wel krijgen, is geïmporteerd graan, dat momenteel niet aankomt.

Afrikanen verdienen aanzienlijke inkomsten met het oogsten en exporteren van producten, waaronder cowpea, gierst, maïs, cacao en katoen, die tegenwoordig essentieel zijn voor de economie van het continent.

Er wordt echter aangenomen dat tot 65% van het productieve land van Afrika is beschadigd, waarbij woestijnvorming het grootste deel van deze achteruitgang voor zijn rekening neemt, 45% van het continent treft en een ernstige bedreiging vormt voor de resterende 55%.

Het African Forest Landscape Restoration Initiative (AFR100) schat dat het continent 3 miljoen hectare bos per jaar verliest, wat resulteert in een daling van het bbp met 3% als gevolg van bodem- en nutriëntenuitputting.

Afrika besteedt jaarlijks meer dan $ 43 miljard aan voedselimport vanwege het onvermijdelijke verlies aan landproductiviteit, en boeren lopen inkomsten mis vanwege onvruchtbaarheid van de bodem.

Bevolkingsgroei zorgt ook voor meer vraag naar overbegrazing, landbouw en ontbossing, waardoor het land verder achteruitgaat.

In Afrika is er een duidelijk geografisch patroon van woestijnvorming dat verschillende grote savannegebieden treft die al grenzen aan andere woestijnen. Een van deze regio's is de Sahel, een semi-droog gebied dat een groot deel van West-Afrika beslaat en zich uitstrekt langs de zuidelijke rand van de Sahara.

Maar net zoals de gebieden die grenzen aan de Kalahari-woestijn en de Namibische woestijn dreigen te veranderen in woestijnen, geldt dat ook voor delen van Oost-Afrika, waaronder Kenia.

Afrika is een vrij droog continent, met ten minste 65% van het landoppervlak geclassificeerd als ten minste semi-aride, afgezien van de weelderige regenwouden die een groot deel van de evenaar bedekken.

Naast de Afrikaanse woestijnen vormen de savannegebieden ook een enorm netwerk van droge habitats die kwetsbaarder zijn voor klimaatverandering.

1. Neerslag en het droge seizoen

In de uitgestrekte savannegebieden is er een lang droog seizoen, gevolgd door een nat seizoen van twee tot drie maanden.

Als gevolg van veranderende neerslagpatronen als gevolg van klimaatverandering, worden de regenseizoenen korter en leveren ze minder regen op in veel droge savannegebieden die grenzen aan woestijnen.

Als gevolg hiervan verliezen graslanden en struikgewas die grenzen aan de woestijn hun vegetatie, wordt vruchtbare grond weggeblazen en wordt de omgeving desolaat.

Het land is vaak te droog om regenwater te absorberen, waardoor het land verder achteruitgaat door bodemerosie. Klimaatverandering is ook in verband gebracht met een toename van de intensiteit van regenval tijdens hevige regenbuien.

2. Landbouwmethoden en ontbossing

Het probleem van woestijnvorming in Afrika wordt versneld door menselijke activiteit.

Een groeiende bevolking, van wie velen in extreme armoede leven en rechtstreeks afhankelijk zijn van het land om te overleven, is een van de grootste boosdoeners, evenals overbegrazing, destructieve landbouwpraktijken, en ontbossing.

Volgens het Milieuprogramma van de Verenigde Naties (UNEP) wordt aangenomen dat het grazen van vee, dat een aanzienlijke hoeveelheid vegetatie van de grond verwijdert, verantwoordelijk is voor 58% van de woestijnvorming in Afrika.

Ongeveer een vijfde van de woestijnvorming in Afrika wordt toegeschreven aan landbouwactiviteiten, met name het planten en produceren van gewassen, aangezien het bewerken van de grond en het verbouwen van gewassen de bovengrond vatbaar maken voor erosie door wind en regen.

Aangezien in bepaalde savannegebieden acaciastruikgewas en andere houtblokken voorkomen, heeft ontbossing een negatief effect en ernstige gevolgen voor woestijnvorming. Deze worden vaak gekapt voor brandhout, wat ontbossing en woestijnvorming veroorzaakt.

Samen met de invoering van meer milieuvriendelijke landbouwpraktijken, is het planten van bomen een cruciaal onderdeel van de strategie om de toekomst te stoppen woestijnvorming in Afrika.

Het wijdverbreide kappen van bomen in Tanzania, een buurland, vormt de dreiging om het grootste deel van het bos in woestijn te veranderen.

Vice-president Omar Ali Juma vestigde begin januari de aandacht op de escalerende kwestie door erop te wijzen dat het land jaarlijks tussen de 320,000 en 1.2 miljoen hectare bosgebied verliest als gevolg van de groei van landbouwgronden en een toenemende behoefte aan brandhout.

Door hun kuddes te verplaatsen van de dorre streken in het noorden naar de bossen die rijk zijn aan flora en water in het zuiden, dragen veehoeders ook bij aan de degeneratie van de bossen van Tanzania.

3. Droogte

een driejarige droogte in Kenia heeft dieren vernietigd en gewassen verdroogd, waardoor duizenden mensen zonder voldoende voedsel zijn achtergebleven.

Volgens het Arid Lands Resource Management Project, een overheidsproject, is meer dan 40% van het Keniaanse vee en tot 20% van de schapen en geiten gestorven als gevolg van de droogte, die tweederde van het grondgebied van het land zwaar heeft getroffen.

4. Bodem erosie

Een gevaar voor de voedsel- en brandstofvoorziening, bodem erosie in Afrika kan ook een impact op klimaatverandering.

Overheden en humanitaire organisaties proberen al meer dan een eeuw de bodemerosie in Afrika een halt toe te roepen, vaak met minimaal succes.

40% van de Afrikaanse bodem is momenteel gedegradeerd. De voedselproductie wordt verminderd door gedegradeerde grond, die ook bodemerosie en woestijnvorming veroorzaakt.

De Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN schat dat 83% van de Afrikanen ten zuiden van de Sahara voor hun levensonderhoud afhankelijk zijn van de landbouw en dat tegen 2050 de voedselproductie in Afrika bijna zal moeten verdubbelen om aan de vraag van de bevolking te voldoen.

Voor veel Afrikaanse landen wordt bodemerosie een kritiek sociaal, economisch en milieuprobleem.

5. bosbranden

In droge gebieden, bosbranden kan ook verantwoordelijk zijn voor de aantasting van het bos.

Branden, die af en toe worden gebruikt om land vrij te maken voor landbouw, stellen de grond bloot aan zonneschijn en andere factoren, die de chemische samenstelling kunnen wijzigen en voorkomen dat ooit bloeiende boomsoorten regenereren.

Terwijl grazende dieren naar nieuwe plaatsen verhuizen op zoek naar voedsel, waardoor de hulpbronnen van die gebieden zwaarder worden belast en er overbegrazing ontstaat, kan brand ook nabijgelegen opstanden in gevaar brengen.

In de Sahelregio van Noord-Afrika, waar de degradatie van droge gebieden bijzonder duidelijk is, levert vuur een belangrijke bijdrage aan woestijnvorming.

6. Onduurzaam gebruik van water

De meest kwetsbare regio's voor woestijnvorming zijn droge gebieden, die worden gekenmerkt door seizoensgebonden watertekorten.

Dit geeft aan dat het oorspronkelijke ecosysteem van deze gebieden goed is aangepast om droge seizoenen te doorstaan ​​wanneer planten tijdelijk stoppen met groeien om zichzelf te beschermen en hervatten met groeien zodra de regen terugkeert. Dit staat bekend als zomerrust.

In de Serengeti kun je de verbazingwekkende vasthoudendheid van de vegetatie observeren. Duizenden van Afrika's beroemdste herbivoren kunnen tijdens het regenseizoen grazen op de enorme grasvlakten, maar die mogelijkheid verdwijnt als het droge seizoen aanbreekt.

Maar het probleem doet zich voor wanneer we proberen deze seizoenspatronen te veranderen en van deze gebieden het hele jaar door een consistente landbouwopbrengst of voldoende weidegrond voor vee eisen.

In dergelijke situaties onttrekken mensen vaak te veel water om gewassen te irrigeren uit bronnen zoals beken, rivieren of zelfs grondwater.

Rijstboeren in alle delen van Noord-China hebben het al moeilijk door een gebrek aan water voor de landbouw en de aantasting van dorpen door woestijnzand.

Terwijl lokale agronomen het erover eens zijn dat overmatige wateronttrekking voor de aanleg van rijstvelden een belangrijke factor was in de huidige groei van de woestijn, betreuren boeren hun onvermogen om rijstvelden te cultiveren.

Zelfs in steden en toeristische trekpleisters die in droge of semi-aride gebieden zijn gebouwd, ongepast waterbeheer optreedt, wat bijdraagt ​​aan het probleem van toenemende woestijnvorming.

Deze locaties onttrekken vaak grote hoeveelheden grondwater aan natuurlijke watervoerende lagen, waardoor ze niet op natuurlijke wijze kunnen worden aangevuld en uiteindelijk waterschaarste ervaren, vergelijkbaar met Kaapstad in Zuid-Afrika.

7. Politieke onrust, armoede en honger

Landdegradatie zelf kan bijdragen aan een verdere verstoring van de maatschappelijke en politieke stabiliteit wanneer de sociale en politieke dynamiek de druk op het land verhoogt die woestijnvorming veroorzaakt.

Veel mensen in droge gebieden hebben geen middelen om voor zichzelf en hun kinderen te zorgen als gevolg van het verlies van vruchtbare grond, water en andere hulpbronnen, zowel voor levensonderhoud als voor commercieel gebruik.

Hierdoor verhuizen een groot aantal Afrikaanse gemeenschappen vaak naar grootstedelijke centra of andere landen, wat de bevolkingsdruk vergroot en af ​​en toe de mogelijkheid van sociale en politieke onrust vergroot.

Het Natural Heritage Institute beweert dat veel van de jaarlijkse toestroom van illegale immigranten uit Mexico naar de Verenigde Staten ontsnappen uit de sterk verslechterde gronden van die natie, die 60% van de landmassa van het land uitmaken.

Volgens het Internationale Comité van het Rode Kruis ontvluchten wereldwijd 25 miljoen vluchtelingen, of 58% van alle vluchtelingen, gedegradeerde gebieden.

8. Klimaatverandering

Kleinere boerderijen en huizen zijn het hardst getroffen als gevolg van deze implicaties. Ze kunnen niet langer gewassen verbouwen en zichzelf voeden door landdegradatie, het verlies van vruchtbare bodems, boombedekking en schoon water.

“Het gras groeit niet meer en er staan ​​bijna geen bomen meer. Dus elk jaar moeten we een grotere afstand afleggen om voer voor ons vee te krijgen, vertelde Khalidou Badaram uit Senegal in 2015 aan de BBC.

Woestijnvorming heeft niet alleen negatieve gevolgen voor de Afrikanen, maar ook voor het milieu en rijke biodiversiteit van het continent.

Het Congobekken, het op één na grootste regenwoud in de wereld, bevindt zich op het continent, samen met 17% van 's werelds bossen en 31% van' s werelds bossen in de Sahel en andere plaatsen.

Desalniettemin, ondanks Afrika's overvloed aan regenwouden die ideaal zijn voor wilde dieren om te gedijen, is er droogte binnengeslopen en sommige van de plaatsen die dieren hun thuis noemen verstoord.

Volgens Dr. Toroitich Victor, Response Officer voor Afrika bij World Animal Protection, “in Afrika, droogte is een van de grootste rampen die de dood van dieren bedreigen en veroorzaken”, aangezien het veranderende klimaat grotere rampen dreigt te veroorzaken.

Veel Afrikanen zijn nu afhankelijk van andere bestaansmiddelen omdat boeren geen toegang meer hebben tot vruchtbare grond en land om gewassen te verbouwen en te verkopen. Helaas kan dit leiden tot een daling van het aantal Afrikaanse diersoorten.

Zo is er bijna volledig op de zwarte neushoorn gejaagd, die oorspronkelijk uit Afrika komt uitdoving om te voorzien in de wereldwijde vraag naar neushoornhoorn. De prijs per kilogram van deze neushoornhoorns kan oplopen tot $ 400,000.

Soortgelijke resultaten zijn dieren als de Afrikaanse olifant overkomen als gevolg van de ivoorhandel. Door de vernietiging van leefgebieden nemen ook de gorillapopulaties snel af. Omdat een groot deel van de beschikbare grond niet meer geschikt is voor landbouw, zijn boeren genoodzaakt meer ruimte te maken voor bebouwing.

Volgens de Global Land Outlook 2-studie van de Verenigde Naties, zijn intensieve landbouwpraktijken verantwoordelijk voor tot wel 80% van de ontbossing, wat onderstreept hoe woestijnvorming een domino-effect heeft op andere milieurampen.

Conclusie

De enige maar algemeen verwaarloosde manier om woestijnvorming te stoppen, is door meer bomen te planten. De grond wordt bij elkaar gehouden door boomwortels, die ook de bodemerosie door wind en regen verminderen. Het verbeteren van de bodemkwaliteit kan worden bereikt door mensen aan te sporen minder graasdieren te houden en in plaats daarvan gewassen te planten.

Aanbevelingen

editor at MilieuGa! | Providenceamaechi0@gmail.com | + berichten

Een gepassioneerde milieuactivist in hart en nieren. Lead contentschrijver bij EnvironmentGo.
Ik streef ernaar om het publiek voor te lichten over het milieu en de problemen ervan.
Het ging altijd al over de natuur, we moeten beschermen, niet vernietigen.

Laat een reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.